Witam Państwa w ten wspaniały październikowy, piątkowy wieczór. Większość z czytelników ma już weekend. Otwarte naczynia z piwem mogą jedynie wymownie potwierdzać ten fakt. Autor proponuje, iż zamiast marnować czas przed telewizorami, ewentualnie na bezmyślnym wędrowaniu po stronach internetowych, można zapoznać się z tendencyjnie wybranymi wydarzeniami z historii. Jeżeli są stali czytelnicy, to pewnie są zdenerwowani, iż powyższe zdanie często pojawia się na stronach tegoż bloga. Jednak jest to zamierzone przez autora, który z wręcz sadystyczną zawziętością przypomina, iż czas przed telewizją, to czas zmarnowany.
Fot. Mapa przedstawiające państwa pod berłem Kaźmierza IV Jagiellończyka. Na kolor żółty zaznaczono Wielkie Księstwo Litewskie, zaś na beżowy Królestwo Polskie. Źródło: http://jagiellonowie.strefa.pl/mapy.html
Jako, że nastał dla większości weekend, w czasie którego pojawi się wysokokaloryczny napój zawierający alkohol, autor chce przybliżyć historię piwa. Jednym z ważniejszych wynalazków człowieka była uprawa roli. Pozwoliło to na stałe i bezpieczne zdobywane pożywienia. Przyczyniło się to również do wzbogacenie diety o produkty przetworzone. Podstawą uprawy stało się zborze. Pierwsze jego uprawy pojawiły się w dolinach wielkich rzek, tj. Nilu w Egipcie, Tygrysu i Eufratu na terenie dzisiejszego Iraku. Cywilizacje, które powstały tam znały również piwo. Pierwsze piwa były wyrabiane z wody i chleba. Chleb fermentował i stawał się napojem alkoholowym. Jednak prawdziwe piwa wyrabiali Sumerowie, przynajmniej tak świadczą o tym zachowane gliniane dokumenty. Sztukę wyrobów piw rozwijali Babilończycy, którzy podbili wcześniej wzmiankowaną kulturę. Niezależnie od tego piwo znane było w starożytnym Egipcie. Jednak dopiero średniowieczna Europa na poważnie zajęła się wytwarzaniem tego trunku. W dużym stopniu wynikało to z podstaw gospodarki rolnej, która opierała się na uprawie zboża. Należy dodać, iż w miarę możliwości, starano się nie pijać wody. Zawierało ona różne bakterie i wirusy. Wobec tego picie alkoholi było wskazane dla zdrowia. Większa część Europy jest położona w klimacie, gdzie uprawa winogron jest niemożliwa. Skazywało to ludzi na picie piwa. Najlepsze piwa wyrabiały klasztory, gdyż organizacja pracy pozwalała na jego produkcję. Zdobyczą mnichów jest to, iż zaczęli dodawać oni do piwa chmiel. Stąd już prosta droga do piw, jakie są pite dzisiaj. W XVII wieku pojawiły się wynalazki techniczne, takie jak termometr rtęciowy, które pozwoliły na większą kontrolę nad technologią wytwarzania. W XIX stuleciu powstały wielkie browary, wprowadzone pasteryzację piwa. W XIX stuleciu pojawiły się komputery, które mają za zadanie kontrolowanie wyrobu piwa. Jednak w obecnym stuleciu pojawiły się małe browary, które produkują ten napój wedle starych receptur, rodem ze średniowiecza.
Oprócz tego w dniu tym miały miejsce następujące wydarzenia:
1466 rok zawarto II Pokój Toruński między Zakonem Krzyżackim, a Królestwem Polskim. Wskutek jego zawarcia do Królestwa inkorporowano Pomorze Gdańskie, Warmię, stolicę państwa krzyżackiego Malbork oraz Ziemię Dobrzyńską i Chełmską. Prusy stały się lennem Królestwa Polskiego, czyli państwem zależnym. Było to wielkie zwycięstwo państwa polskiego. Autor pragnie zwrócić uwagę, iż tym samym dokonał się podbój obcego państwa przez Polskę. Oznacza to, iż w XV wieku byliśmy zaborcami.
1595 roku kanclerz wielki koronny, czyli dzisiejszy premier, Jan Zamojski wyruszył na wyprawę do Mołdawii. Był to przejaw polityki mocarstwowej ze strony Rzeczypospolitej. Zamierzała ona wykorzystać zła sytuację Turcji i podporządkować sobie tereny państewek położonych nad Dunajem. Wówczas to Imperium prowadziło walkę z Persją. Wykorzystał to Michał Waleczny książę Mołdawii. Chciał on połączyć ze sobą Siedmiogród, Wołoszczyznę i Mołdawię. W ten sposób mógł on zbudować państwo, które uniezależniłoby się od Turcji. Wykorzystując on poparcie austriackich Habsburgów osiągnął swój cel. Nie przewidział on tego, iż sąsiad z północy nie będzie bawił się w dyplomację. Wojska Rzeczypospolitej pokonały Michała Walecznego w pierwszej bitwie pod Cecorą. Tym samym mogły narzucić swego kandydata na tron Mołdawii i Wołoszczyzny. Oficjalnie wojska Zamojskiego wystąpiły w obronie praw do tronu konkurenta Michała, co w obecnej chwili w pełni zadowalało władze w Stambule.
1918 roku powołano do życia Narodową Radę Księstwa Cieszyńskiego. Była to prowincja umierającej monarchii Austro-Węgierskiej w większości zamieszkiwana przez Polaków, która jednak przed rozbiorami nie była częścią Rzeczypospolitej. Ustanowienie rządu narodowego w tej dzielnicy świadczyły wymownie o tym, iż ludność ta dąży do zjednoczenia z Polską. Czesi wykorzystując walki polsko-bolszewickie w 1919 roku zbrojnie zajęli większą część Śląska Cieszyńskiego.
1918 roku we Lwowie powstała Ukraińska Rada Narodowa. Jej zadaniem było zyskanie niepodległości tych ziem ukraińskich, które wchodziły w skład Austro-Węgier. Należy wspomnieć, iż Ukraińcy stanowili większość na terenach od Przemyśla, Sanoka na wschód. Lwów w większości była miastem zamieszkałym przez Polaków, stanowił on wyspę polskości na tych ziemiach. Jednak stanowił on ważny ośrodek kulturalny i polityczny dla zachodnich Ukraińców. Pełnił on rolę drugiej stolicy po Kijowie. Fakt ten często jest zapominany przez wielu polskich propagatorów kultury.
W 1955 roku Armia Czerwona wycofała się z okupowanej części Austrii. Była to decyzja Berii, który przez moment sprawował władzę w ZSRR. Wedle niego nie opłacało się okupować małego kawałka Austrii, lepiej było wzmocnić siły w innych państwach Europy Środkowej.
1956 roku rozpoczęło się VIII Plenum KC Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zajmowało się ono problemami związanymi z następstwem władzy, po zmarłym w niewyjaśnionych okolicznościach Bolesławie Bierucie. Zmarły był zwolennikiem stalinizmu. Oznaczało to, iż Polska Ludowa za jego czasów była państwem w którym stosowano jawną przemoc wobec przeciwników politycznych i wobec domniemanych przeciwników. Nacjonalizowano gospodarstwa rolne, istniał kult jednostki etc. etc. W każdym razie prości ludzie chcieli zmian. Duże nadzieje pokładali w towarzyszu Wiesławie Gomułce, który był uwięziony za tzw. odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne. Polegało to na tym, iż głosił on konieczność wędrówki ku komunizmowi polską drogą. Objawiać się ona miała w większej demokratyzacji życia politycznego, ułożenia stosunków z Kościołem katolickim, odstąpienie od nacjonalizacji rolnictwa, a nade wszystko na rozbudowę przemysłu lekkiego i spożywczego. Walka o władzę toczyła się bez pardonu. Warszawskie ulice opanowały odziały Korpusy Bezpieczeństwa Wewnętrznego, który chciały miasto bronić przed zbliżającymi się kolumnami Armii Czerwonej. Komitety Partyjne we fabrykach uzbrajały robotników, którzy mieli walczyć z Rosjanami. We wojsku aresztowano radzieckich oficerów. Wówczas powstały plany bombardowania maszerujących kolumn Armii Czerwonej. Zamknięto polską przestrzeń powietrzną. Marsz wojsk radzieckich na Warszawę, czyli początki radzieckiej interwencji, spowodowany był tym, że Moskwa nie dała swego błogosławieństwa dla nowego kierownictwa. Chruszczow postanowił niezapowiedziany przybyć na VIII Plenum. W czasie jego obrad Gomułka zyskał namaszczenie ze strony ZSRR. Marsz wojsk radzieckich został wszczynamy... Wszelkie dane wskazują, iż o mały włos uniknięto wojny polsko-radzieckiej.
2003 roku papież Jan Paweł II beatyfikował Matkę Teresę z Kalkuty. Nowa święta poświęciła całe swe życie na niesienie pomocy wśród biednych na subkontynencie indyjskim. Dzięki niej wielu bezdomnych znalazło dach nad głową, mogło się najeść i pobrać darmową naukę pisania, czytania i liczenia. Zaprawdę prawdziwa święta.
Na dzisiaj autor kończy swą opowieść na temat historii. Wynika to z faktu, iż w trakcie pisania skończył się zapas piwa. Pro dei gratia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz