piątek, 28 września 2012

27. wrzesnia

Drodzy czytelnicy, nadchodzi czas, aby czytając poznać dzieje dnia 27. wrzenia. Wiele osób może się dziwić, pytać się: po co pisać takie rzeczy? Drodzy czytelnicy, historia dziejów minionych jest przeznaczona dla osób, które chcą je znać. W odległych czasach znajomość wydarzeń związany był z statusem społecznym. Politycy, duchowni i inne zawody elity wymagały znajomości zagadnień tej dziedziny wiedzy. Obecnie nasi politycy, nie dość, iż w parlamencie zajmują się głupotami, to jeszcze nie mają elementarnej wiedzy z historii, prawa i polityki. Wystarczy przypomnieć sobie wypowiedź jednego z posłów pewnej nowo powstałej partii na temat czym jest Konwent Seniorów. Jako nauka historia niesie wiele pożytku. Nie tylko pozwala poznać dzieje państw, wojen i zagadnień politycznych, ale może przyczynić się do wyjaśnienia zagadnień ludzkiej długo wieczności. Warto w tym miejscu przytoczyć pewien artykuł z "Gazety Wyborczej", opisujących badania południowo koreańskich naukowców na temat długo wieczności eunuchów.

Link do wyżej wymienionego artykułu znajduje się tutaj:

Jeżeli jeszcze Szanowna Widownia nie straciła ochoty na czytanie, co miało miejsce 27. września, zapraszam! A zaprawdę autor powiada Wam, działo się wiele, jeżeli nie bardzo wiele.....

W 1331 roku władca Polski Władysław I Łokietek stoczył bitwę pod Płowcami. Nie została ona rozstrzygnięta na korzyść któreś ze stron strony. Jednakże była to pierwsza otwarta bitwa z rycerzami Zakonu Krzyżackiego, ówczesną elitą europejskiego rycerstwa. Autor pragnienie dodać, iż bitwa ta w propagandzie Polski Ludowej była pokazywana jako walkę państwa i ludu polskiego przeciwko germanizacji i ataku Zachodu na nasze domowe, polskie wartości. Wystarczy przypomnieć sobie serial pt. Gniewko, syn rybaka.

 

 Fot. Kamień z Rosetty, dzięki któremu stało się możliwe odczytania pisma starożytnych Egipcjan. Źródło: http://www.egipt.webd.pl/hierog.html

W 1540 roku została zatwierdzona reguła zakonna Towarzystwa Jezusowego, czyli Jezuitów. Jak na owe czasy było to bardzo nietypowe zgromadzenie. Nie przywiązywało ono wagi do pracy, gospodarowania, medytacji etc. Jego zadaniem było szerzenie wiary religijnej poprzez nauczanie. Towarzystwo w XVII stuleciu było bardziej znane z budowy sieci szkół średnich i wyższych. Podjęło się ono ewangelizacji Chin, próbując na grunt chrześcijański przeszczepić    filozofię wschodu. W Ameryce Południowe pomogło tamtejszym Indianom stworzyć nowoczesne państwo, które opierało się na uprawie herbaty i innych płodów rolnych. Jego działalność zagrażała interesom klonalnym Portugalii i Hiszpanii, co było główną przyczyną do kasacji zakonu. Państwo to zostało brutalnie podbite przez te dwa państwa. W dziejach tego zakonu pojawiło się wielu filozofów i naukowców, m.in. Pascal, który był fizykiem. Zakon był znienawidzony przez propagatorów oświecenia, oskarżano go o nadmierne wpływy w polityce i gospodarki katolickich państw. Wszystko to poprzez kładzenie dużej wagi na odpowiednią edukację, dyscyplinę, rozwój intelektualny. W pewnym sensie zakon ten był bliższy wzorca współczesnych menadżerów, niż mnichom.

W 1605 roku wojska litewskie pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Karola Chodkiewicza pokonały armię szwedzką pod Kircholmem. Wojska króla Karola Sudermańskiego wylądowały na łotewskim wybrzeżu i chciały zająć Rygę, ważny port i ośrodek handlu. Drogę zagrodziła jej armia, złożona głównie z husarii. Po stronie Rzeczypospolitej walczyli również Kurlandczycy, którzy byli jej lennikami. Bitwa trwała niecałą godzinę. Chodkiewicz początkowo skoncentrował uwagę Szwedów na jednym ze swych skrzydeł, co spowodowało, iż ci odsłonili obronę pozostałych miejsc. To spowodowało atak husarii, która w kilka minut rozbiła silniejszego przeciwnika. Bitwa spowodowała, iż budżet Wielkiego Księstwa Litewskiego musiał ogłosić niewypłacalność. Bowiem husarzom należała się nagroda za wygraną bitwę i to nie mała. Dlatego też w przyszłości wodzowie używali husarii jedynie do decydujących uderzeń. Do innych celów wykorzystywano lekką jazdę lub jazdę pancerną.

W 1822 roku francuski naukowiec ogłosił światu fakt, iż odczytał egipskie hieroglify. Wszystko to za sprawą kampanii Napoleona I do Egiptu, gdzie armia francuska zrabowała wiele zabytków. Ukradli oni m. in. kamień, na którym widniał napis w języku z okresu faraonów  i staro grecku. Naukowiec na podstawie greki przez lata dochodził sensu faraońskich znaków.

W 1911 roku Włochy wystosowały wobec Turcji ultimatum. Chciały one zająć Libię. Turcja odrzuciła włoską notę dyplomatyczną, co spowodowało wojnę pomiędzy tymi państwami. Włochy zjednoczone w II połowie XIX wieku wchodziły w okres militarnej ekspansji. Marzeniem włoskich nacjonalistów było zbudowanie w Afryce Północnej i w obrębie Morza Śródziemnego coś, co przypominało Imperium Rzymskie. Kresem tych marzeń była II wojna światowa, kiedy to państwo to było sojusznikiem III Rzeszy. Warto o tym przypomnieć, aby zrozumieć dlaczego Włochy były po złej stronie w latach 1939-1944.

W 1942 roku powołano do życia Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom, w skrócie zwaną Żegotą. Było to ciało podlegające nadzorowi Delegatowi Rządu na Kraj i zajmujące się udzielaniem pomocy ludności żydowskiej. Funkcjonowanie tego organu było ważne, gdyż w ten sposób rząd na emigracji mógł skierować jakąś pomoc dla obywateli polskich narodowości żydowskiej. W dodatku jej istnienie zwalczało ludzką znieczulicę i propagowanie antysemizmu  przez zwolenników skrajnej prawicy.

W 1988 roku Prezesem Rady Ministrów, czyli popularnie premierem, został Mieczysław Rakowski. Był to komunista związany z liberalnym skrzydłem PZPR. Jego rządu zaowocowały wieloma ustawami pozwalającymi na prywatną inicjatywę w gospodarce. Uważa się, iż XX i XXI wieku był to najbardziej ukierunkowany rząd na problemy ludzi prowadzących własny biznes. Jednakże jest on bardziej znany, iż wypowiedział formułkę, która zakończyła istnienie partii komunistycznej w Polsce. Brzmiała ona:  Sztandar Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wyprowadzić!, co miało miejsce na ostatnim zjedzie PZPR w 1990 roku.

W 2004 roku ostatecznie Polska i Niemcy zdecydowały się na nieroszczenie w stosunku do siebie odszkodowań wojennych. Fakt ten należy uznać za duży sukces polskiej polityki zagranicznej. Stwierdzenie to opiera się na tym, iż Niemcy chcieli odszkodowania za przejęcie ówczesnych ziem wschodnich Rzeszy. Tym samym jest to jeden z ostatnich aktów międzynarodowych kończących batalię o międzynarodowe uznanie granicy na Odrze i Nysie. Należy przypomnieć, iż do 1989 roku zachodnioniemieccy polityce kwestionowali istnienie granicy na tych dwóch rzekach. Wysiłki dyplomatyczne epoki Gomułki i Gierka wobec NRF były skierowane na rozwiązanie tego problemu.

Proszę szanowną widownię, zebrało się tego dużo. Jednakże czasami w wydarzeniach historycznych jest tak, iż pozornie nic się nie dzieje, czasami działo się zbyt dużo ważnych rzeczy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz