czwartek, 8 listopada 2012

7. listopada

Towarzysze! Towarzyszki! Obywatelki i Obywatele!!! Z socjalistycznym pozdrowieniem witam Was w kolejną rocznicę Wielkiej, Czerwonej Rewolucji Październikowej. Czołem wszystkim ludziom pracy, zwolennikom pokoju na świecie. 

 Fot. Plakat wydany z okazji rocznicy Rewolucji Październikowej. Zob.: http://trzeciswiat.wordpress.com/2012/11/07/o-nowe-rewolucje-trzecioswiatowe/

W ramach dzisiejszego święta autor pragnie przytoczyć następujący fragment, który  ma za zadanie uczcić święto robotników na całym świecie: Idee socjalistyczne powstały w świadomości człowieka i opanowały świadomość ludzką we współczesnym społeczeństwie dlatego, że ludzie zdają sobie sprawę ze zła, jakie wyrządza społeczeństwu  kapitalizm, i rozumieją, iż jedynie całkowita przebudowa ekonomicznych postaw społeczeństwa da możność usunięcia tego zła. [M. Cornforth, Materializm dialektyczny, t.2, tłum. M. Keeles-Krauz, Waeszawa 1964]. Tradycyjnie po cytacie autor zaprasza na część artystyczną, czyli do wysłuchania pieśni rewolucyjnej, która znajduje się niżej w linku:

http://www.youtube.com/watch?v=02cVjWk_Ncg

Zaś na sam koniec prosi się o zaśpiewanie Międzynarodówki:

http://www.youtube.com/watch?v=iL7D4LA5zs0&feature=fvwrel

Omawiając Rewolucję Październikową autor musi wyjaśnić kwestię daty. Otóż Rewolucja wybuchła z 6 na 7 listopada kalendarza gregoriańskiego. Jednak w Rosji długo nie był on używany. Państwo carów trwało przy kalendarzu juliańskim, który w stosunku do współczesnego różni się o dwa tygodnie. Czyli w momencie wybuchu Rewolucji była noc z 24 na 25 października. Sama Rewolucja nie była jakaś krwawa, wielka czy coś w tym rodzaju. Oddziały wojskowe wierne Bolszewikom w Piotrogrodzie w nocy opanowały Pałac Zimowy, strategiczne punkty w stolicy. Zajęcie miasta nie zakończyło walk, przeciwnie rozpoczęła się wojna domowa. Zwolennicy bolszewików opanowywali większe miasta w Rosji. Zaś ich przeciwnicy próbowali ograniczyć ich władzę. Wojsko składające się z większości z mas ludowych nie poparło poczynań rządu, stanęło po stronie rewolucji, tym bardziej, iż Lenin wydał dekret o wolności ziemi. Chłopi poprali rewolucję. Jednak walki trwały do końca 1920 roku, kiedy to armie białych generałów ostatecznie skapitulowały przed Armią Czerwoną. Jednak zamiast zakończyć rewolucyjny zryw w swym kraju, chciano rewolucję eksportować zza granice. Wielkie masy Armii Czerwonej chciały przejść przez Polskę do Niemiec, gdzie trwał zryw rewolucyjny robotników i żołnierzy. Jednak w bitwie pod Warszawą 1920 roku pochód został przerwany. Dopiero zwycięstwo nad III Rzeszą spowodowało, iż idea niesienia rewolucji odżyła. Zajęta przez Rosjan Europa stała się komunistyczna. Rewolucja zwyciężyła w wielu innych państwach, zaś walki o przejęcie władzy trwały w wielu krajach do końca zimnej wojny. Obecnie państwa komunistyczne są rzadkością. Jednak komunistyczne Chiny są obecnie najszybciej rozwijającym się państwem na świecie.

Oprócz wybuchu Rewolucji w tym dniu miały miejsce następujące wydarzenia:

1575 roku sejm elekcyjny wybrał na króla Polski i Wielkiego Księcia Litwy Stefana Batorego. Był to jedyny władca Rzeczypospolitej, który  został wybrany przez opcję średniej szlachty. Po przywództwem kanclerza  koronnego Jana Zamoyskiego dążyła ona do budowy silnego państwa, ze sprawną administracją, armią, gdzie decydujący głos będzie miał parlament i sejmiki wojewódzkie. Czyli próbowano wprowadzić ustrój gabinetowo-parlamentarny.  Nowy władca miał być raczej dodatkiem, "żoną" ostatniej z rodu, Anny Jagiellonki. Jednak władca pochodzący z bratnich Węgier, gdzie kształtowały się podobne prawidła ustrojowe, pojął meandry polityki w Rzeczypospolitej. Dzięki temu stał się władcą realnym, a nie malowanym. Potrafił zorganizować administrację, wykorzystać poparcie szlachty, reformować armię. Wówczas to na dworze królewskim pojawiła się drukarnia, której zadaniem było informowanie mas szlacheckich o poczynania władcy. Dzięki odwoływania się do sejmu, a nader wszystko do sejmików król zapewnił sobie poparcie szlachty. Dzięki temu płaciła ona wyższe podatki, które przeznaczono na wojnę z Moskwą. Autor żałuje, iż nie było innych władców Rzeczypospolitej, którzy potrafili rządzić w imieniu średniej szlachty, dbać o jej interesy, tym samym rozwijać potęgę państwa.

1612 rok polsko-litewska, czy raczej litewsko-polska (plus najemnicy z Europy Zachodniej i kozacy) załoga Kremla skapitulowała przed rosyjskimi powstańcami. Toczony walki o Moskwę były jedne z najcięższych w  polskiej historii wojskowości. Obrońcy zjadali się nawzajem, gdy zabrakło prowiantu. Wedle relacji uczestników walk o Moskwę głodni żołnierze jedli ciała poległych towarzyszy walk. Warto dodać, iż pierwsze plany kartograficzne Moskwy zostały zrobione przez oficerów na służbie Rzeczypospolitej, oczywiście na potrzeby artylerii. Na dobra sprawę byliśmy jedynymi realnymi okupantami Moskwy w trakcie historii Rosji.

1852 roku w referendum prezydent Francji Ludwik Napoleon Bonaparte uzyskał aprobatę na zostanie Cesarzem Francuzów. Rozpoczął się okres II cesarstwa. 

1911 roku polska uczona Maria Curie-Skłodowska otrzymała Nagrodę Nobla z fizyki. Zazwyczaj Polacy otrzymują ją z literatury, a nie z dyscyplin naukowych. Tym bardziej należy podkreślić ten fakt. W 2012 roku pewna znana przeglądarka internetowa uczciła to ważne wydarzenie odpowiednio strojąc swoje logo.

1918 roku w Lublinie powstał Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej w Lublinie. Premierem został znany działacz socjalistyczny Ignacy Daszyński. Na jego miejsce wybrano Lublin, gdyż było to miasto pod okupacją wojsko austriacko-węgierskich. Wówczas gdy Monarchia naddunajska rozpadała się, powstała pewna próżnia. Powołanie rządu nie było niczym nowym, gdyż Rada Regencyjna, ustanowiona przez Niemców powoływała swoich premierów. Novum  polegało na tym, że był to pierwszy rząd, który nie podlegał władzy żadnej siły okupacyjnej. Jego zasięg ograniczał się jedynie do ziem, które wcześniej zajmowały wojska Austrio-Węgier. Dlatego trudno mówić, o 7 listopada, jako święcie niepodległości. 11 listopada Rada Regencyjna przekazała władzę wojskową Józefowi Piłsudskiemu. Równocześnie wydał on rozkaz o rozbrajaniu okupacyjnych sił niemieckich. Dlatego też, 11 listopada jest obchodzony jako święto niepodległości.

1939 roku prezydent RP Władysław Raczkiewicz mianował dotychczasowego Prezesa Rady Ministrów gen. Władysława Sikorskiego Wodzem Naczelnym i Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych. W ten sposób Sikorski dostał prawie nieograniczoną władzę wśród Polaków znajdujących się na uchodźstwie. 

1957 roku we wschodnio niemieckiej  fabryce samochodów w Zwickau wyprodukowano pierwszego trabanta. 

Autor uważa, iż w tym dniu nic, poza opisanymi wydarzeniami, nic ciekawego nie miało miejsca. Kończąc dzisiejsze opowiadanie zaprasza na kolejną rewolucyjną pieśń:

http://www.youtube.com/watch?v=iL7D4LA5zs0&feature=fvwrel

Pro dei gratia.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz